Сахиусан тэнгэр



Сахиусан тэнгэр гэж байдаг болов уу?. Цав цагаан хувцастай, сэтгэл сэргэм сайхан инээмсэглэдэг, үзэсгэлэнтэй, (үзэсгэлэнтэй гэдэг нь хүмүүсийн нийтлэг шалгуураар авч үздэг тэр харах, хазах, үнэрлэх эрхтэний гоё ганган бишээ зүгээр л харахад бүх юмаа мартаад сэтгэл сэргэмээр гэгээрсэн царайтай гэж ...) аядуу амар амгалан, уян зөөлөн сэтгэлтэй сахиусан тэнгэр ганцхан диваажинд л байдаг гэж үү.
Хүрээд очихыг хүсмээр, ярилцаж зөвөлгөө авмаар санагдам тийм хүн байдаггүй гэж үү. Сахиусан тэнгэр диваанжинд л байдаг юм бол хүн төрлөхтөний энэ амьдралыг яагаад диваажин болгож болохгүй гэж.

Бидний дунд, энэ нийгэмд яагаад сахиусан тэнгэр байж болохгүй гэж. Бас яагаад зүгээр л жирийн нэг хүн сахиусан тэнгэрийн амьдралаар амьдарч болохгүй гэж. Нээх гоё ... Бүх юм нь үнэн, өөрөө ч үнэн, хийж байгаа хэлж байгаа бүхэн нь үнэн. Тийм л амьдралаар амьдрах юмсан. Миний бодлоор гэнэн зан гэж байдаггүй юм. За ... байдаг гэж бодоход тэр гэнэн зан ихэвчилэн хир буртаггүй цэвэр ариун сэтгэлтэй хүүхэд насанд л байдаг гээ биз дээ. Тэгэхээр тэр гэнэн гэж хэлээд байгаа зан бол хар буруу санадаггүй, үнэн гэх хэмжүүрээр бүгдийг хэмжисэн сайхан сэтгэлийн хариу илрэл. Магадгүй зөвхөн үнэн гэж бодсон тэр сэтгэлийг л хүмүүс буруу бүхэнд ашиглаж урвуулахдаа гэнэн гэдэг зан муу мэтээр бусдад ойлгуулаад ч байх шиг.

Эцсийн эцэст, миний эргэн тойрон худал хуурмаг байж болно. Би өөрөө өөртөө үнэнч, өөрөө өөртөө үнэн мөнөөр амьдарч энэ амьдралыг туулбал тэр миний хүн болж төрсөний утга учир. Үнэн явлаа гээд бусдын нүдэнд би “алдаж, хүнд ашиглагдаж, хүнд завшуулж” байгаа мэт байж болох ч би тийм гэж бодохгүй ээ. Яагаад гэвэл би юу хийж байгаа зүйл маань, буруу байсан ч нууж худлаа ярихгүй, бусдад ая тал засаж долигнохгүй ээ ...

Тэгвэл үнэн гэж юу юм вэ? Үнэн гэдэг бол хэн бүхэн хүн болж төрсөний утга учир, хүнд хар буруу санаж, хар буруу үйлдэл хийхгүй замнал, хүнийг мах цусанд төрсөнийхөн төлөө үнэлэх хүндлэл, өөрт байгаа бүхнээр хариу нэхэлгүй гар сунган туслах өглөг, хүний сэтгэлийг харлуулах муу үг хэлэхгүй хүсэл. Миний үнэн энэ юм болов уу ...

No comments: