Шинэ оны мэнд хүргэе

2007 онд Оогийноо блогоо анх нээж өдий 3 шинэ жилийг блогтойгоо хамтдаа угтаж байна.

Энэ хугацаанд блог ертөнцөөр дамжуулан олон сайхан хүмүүстэй танилцаж нөхөрлөн, олон ч зүйлийг нээн олж суралцсан.

Цаашид ч тасралтгүй суралцсаар байх болно гэж найдаж байна.

Ингээд блогт маань саатан тухалдаг хэн бүхэнд мөнхүү блогчин анд нартаа 2011 оны Туулай жилийн гал халуун мэндийг хүргэж хамгаас эрхэм эрдэнэ болох эрүүл энхийг хүсэн,

аз жаргалыг ерөөе.

Эээ бурхан минь юу болох гээд дуншаад байна энэ чинь

Ээээ, иийййй энэ чинь юу болох гээд байна. Өдөр харанхуй өрөөндөө уймарч муймарч дуниартаж этэр сууж байгаад ВВС-ийн мэдээ харсан чинь гэнэт оршин сууж байгаа орны маань баруун хойд хэсэг буюу Сөүлээс баруун урагшаа Өмнөд, Хойд хоёрын хилийн бүс нутагт байрлах жижиг аралд хэд хэдэн удаагийн хүчтэй пуужинг Хойд Солонгосын зөрүүд илжигнүүд харавсан тухай мэдээ гарч байх юм.

Жаахан айлаа. Гэхдээ эрсдэлийн менежмент гэх сүртэй нэртэй хичээл заадаг багш маань Хойд Өмнөд хоёрын дунд хэзээ ч дайн болохгүй гэдэгт итгэлтэй байж болно гэж хэлдэг болохоор нээх сүр юм ч бодсонгүй телевиз асаатал Солонгосын телевизүүдээр газар дээрээс нь дамжуулж байна гээд утаа униар савссан айхтар айхтар дүрс бичлэг гараад хүмүүс сандралдаад уйлж унжаад гүйлдээд байх юм.

Шууд бодож байна ш дээ. “Заа 12 сард эх орондоо буцах гэж байсан юмсан. Дайн эхлэхээс өмнө шалгалтаа өгөөд ядаж энэ семестерээ дуусгаад нэг мөсөн явчих явсан даа хичээлээ дайнаас болоод замын дунд хаях ч балаймаа гэж бариад.” Эвгүй цагт бодох юмаа мөн олж байгаа юм шүү энэ эргүү толгой.

Заа нөхцөл байдал яаж эргэхийг харж л байяа. Маргааш хичээл орно багшаасаа лавлаж сайтар асуухаас. Эвгүйтвэл шууд хичээлээ хаяад нисдэг хэргээ. Тийзээ ч захиалчихсан юм чинь. Юун хичээл этэр.
Заа арай ч тийм муухай юм гэж юу байхав дээ.
http://www.bbc.co.uk/news/world-asia-pacific-11818005

http://www.koreaherald.com/national/Detail.jsp?newsMLId=20101123000840

http://www.koreatimes.co.kr/www/news/nation/2010/11/120_76805.html

Их завсарлага

Яагаад би өөрт төрж буй мэдрэмжээ блогтоо оруулж болохгүй гэж.

Монголд байхад сайхан байж дээ. Урам зоригтой, хэзээ ч зогсохгүй, хэзээ ч унтрахгүй юм шиг хөдөлмөрлөдөг.
Юм бичихэд, ажил хийхэд их л гоё байлаа. Энд байгаа маань миний хувьд их завсралагын үе гэлтэй.

Монголд байхад хэзээ ч зогсохгүй мөнхийн хөгжиж, тэмүүлж урагшилж байсан ч юм шиг. Ямартай ч хэзээ ч надад иймэрхүү нозоорлын үе тулгарч байсангүй.

Байнга шинэ зүйлийг мэдэх гэж тэмүүлж, тэрийгээ бусадтай хуваалцах гэж яардаг байж. Ажлын хамтрагч нартайгаа эсвэл уран бүтээлчидтэй эсвэл найзуудтайгаа суугаад хийх гэж байгаа юмныхаа тухай, хийж байгаа ажлынхаа тухай эцэс төгсгөлгүй ярилцаж бие биендээ урам өгч, санал бодлоо солилцдог байж. Тэд маань ч сайн сонссдог, сайн ярилцагчид байжээ.

Энд нөхцөл байдал тэс ондоо бүүр 100 хувь шүү. Өөр ертөнц гэлтэй. Нэг үгээр энд суралцдаг хүмүүстэй бас орчинтойгоо дасан зохицож чадахгүй өдийг хүрч байна. Тэгээд бас би анхнаасаа үл таашаасан үнэр, амтыг хэзээ ч амандаа ахин хүргэдэггүй сул талтай. аймшигтай том сул тал ч юм шиг.

Үхсэн мэт анир чимээгүй, агуа их тэсрэлтийг дууддаг гэдэг нь энэ юм болов уу.

Яг одоо миний өмнө орчуулахыг хүлээсэн 12 боть Урлагийн түүхийн ном, сурах ёстой зөндөө программууд, хянаж шүүхийг шаардсан зөндөө гар нооргууд, тэмдэглэлүүд байх ....

Би амьдралын тойргийн гадна эргэлдээд байгаа ч юм шиг. Тойрогтоо эргэн орж чадахгүйгээр эргэлдээд байгаа юм шиг л санагдах юм.

Өөрийгөө сонсохуй

Салхины аясаар зөвхөн модны навчис ширчигнэж хаяа хаяахан дуу дуугаа авалцан шаагилдах бүлэг мэлхийн дуу.

Мэлхий дуугархаа болих тэр агшинд өөрийнхөө амьсгалыг сонсож эхлэнэ. Гүн амьсгаа аван хамрын самсаагаар эргэн гарах агшин бүрт судсаар минь эрчтэй гүйх цусны урсгал тод тодхон мэдрэгдэнэ. Толгой, хөл, гар, бүх биеэр урсаж буй цусны эрчимт урсгал яван явсаар зүрхний хавхлагт юүлэн асгарах тэр чимээ надад маш тод мэдрэгддэг. Яг л өндөр хавцалаас гүн цүнхэл руу асар их ус хүрхээ болон асгарах мэт тийм нэгэн урсгал.

Үргэлжлэлийг энд дар

Халуухан фламенго

Өмнө нь урт хөлтэй, бүдүүн гуятай халуухан хүүхнүүдийг шал дээр чанга чанга дэвслэн фламенго бүжиглэхийг үзэж л байлаа. Хамрын нүх дээгүүр, харц ширүүн хэрнээ тачаангуй халуухан бүсгүйчүүдийг бүжихийг харсан залуу байтугай хүүхнүүд хүртэл байж ядан, хормойгоо хазалмаар … ккк. За тэр ч яахав. Ванкуверын өвлийн олимпийн эргэн тойронд сонин хачин ихтэй байх шиг. Нутагт нь будаа хороож байгаагийн хувьд Солонгосын тамирчдыг дэмжиж этэр үзээд л сууж байх шив дээ.

Үргэлжлэлийг www.oogiinoo.wordpress.com-c унших

Блогчин муужгай

“Блогоор тэнэх ч гоё шүү тиймээ айн.“Оогийноо гуай би бас сонголт хиймээр байна ш дээ. Энийг үзий гээд байхад”

3“Ёстой гоё”

“Хөөөх энэ бүүр ч гоёын гээч. Энэ блогчдоо гэж яаж ингэж бичжийнааа”



“Заа Оогийноо ч яахав. Би ч нүдээ жаахан амраанаа гэж”