Эмх замбараагүй

Намрын яг энэ өдрүүдэд би олон зүйл руу холбироод бүх юм эмх замбараагүй болчихдог юм. Өмнөх жилүүдэд би төөрдөг байшинд орчихсон мэт тэр төөрөгдөлөөс азаар ч гэх үү дээ зөвийг нь олоод хараалчихдаг байсан. Зөв онилсон хараа амьдральд минь том эргэлтүүдийг авчирч байсан удаатай. Энэ удаад яах юм бол доо ...

Навч

Гутлын ул газарт хүрэх бүрийн тоолонд хэврэгшиж өгжирсөн шаргал навч ёолон ... үйрмэгтэнэ. Би гишгэгдэн үйрмэгтсэн шаргал навчсыг харахыг хүссэнгүй. Зүгээр л чиг урагшаа хараад явмаар байлаа. Навчис ёолоно ... би алхасаар ...

Намар

Нар буцаад гадаа гэртгүй хүйт даана бас эзгүйрнэ. Би намарт дургүй. Яагаад гэвэл намрын буцаж байгаа нартай, сүүлчийн үнсэлтүүд миний баруун хацар дээр хүлээсэнд тэрчилэн, жил жилийн намарт зүрхний шарх сэдрэн байдаг болохоор би намарт дургүй.
Олон жилийн өмнөх намрын эхэн сарын тэр нэгэн өдөр ээж маань “ирнээ” гэсэн үгээр хүлээлт үүсгэн үнсээд одоо хир нь ирээгүй. Тэр хүлээлтийг би тайтгаруулах гэж олон ч жил зүүдэндээ ээжтэйгээ уулзаж байна даа. Зүүдэнд ирдэг тэр учрал намрын салхинд дээрэлхүүлэх хүйтэн хөнжилд улам ихэсдэгийг яаана. Тэр үнсэлт надаас “гэр бүлийг дулаацуулах зүрхийг” хулгайлаад явсан.

Хоёр жилийн өмнөх намрын сүүлчийн сарын тэр нэгэн өдөр хайртай гэж бодож байсан залуу “ирнээ” гэж хэлээд уруул дээр минь үнсээд, зүрхийг минь ганцаардлын хүлээлтээр мануулаад одсон. Эцсийн эцэст тэр үнсэлт надаас “эр хүнд өгөх итгэлийг” хулгайлаад одсон. Бас л уйтай намар ...

Нэг жилийн өмнөх намрын дунд сарын тэр нэгэн өдөр ах маань мөн л “ирнээ” гээд хацар дээр үнсээд явсан. Гэхдээ би энэ үнсэлтээс юу ч хүлээхийг хүсээгүй. Учир нь ах маань эр хүний ёсоор өөрийн гэсэн өрх толгойлж байгааг мэдэж байсан болохоор би гансраагүй. Гэхдээ л бас намар ...

Намар намрын салхи хагацлын үнсэлтээр хацрыг минь норгож, намрын зэвүүн салхинд тэнэсэн өнчин хамхуулын өргөсөнд аз жаргалыг минь сүлбээрдэн авч оддог болохоор би намарт дургуй ээ.

Би өөрөөсөө айж байна ...

Өнөөдөр ажлын шинэ долоо хоногийн эхний өдөр. Өнгөрсөн долоо хоног ажлын хувьд гялалзсан гэж хэлж болохоор амжилт бүхэн цогцолсон өдрүүд байлаа.
Гадаа бүүдгэр саарал ... бас гунигтай ... тэнгэрт үүлгүй, гэхдээ үд дунд болж байгаа хэрнээ наргүй ... Тэнгэр, газар, агаар бүгд тэр гэхийн тэмдэггүй зэгэл сааралд эзлэгдэж ертөнцийн төгсгөлийг илтгэх мэт дүнсийнэ.... Анар чимээгүй .... Аливаа сүйрлийн өмнө нам гүм аниргүй ноёрхон хуурдаггүй гэж үү ....
Сэтгэл маань мөн адил юуг хүлээж байгаа мэдэхгүй гунихарна. Ажлын шинэ долоо хоногийн амралтын өдрүүдэд төлөвлөсөн дэс дараагаар эхлүүлэх ёстой байтал би юу юу ч хийгээгүй атлаа хийх гэж байгаа ажлууддаа дүгнэлт хиймээр санагдах юм. Хамгийн гол нь өөртөө .... Учир нь би өөрөөсөө айж эхэллээ ... би мэдэж байна. Дэндүү өөрийнхөөрөө, өөрийн хүссэнээр загнаж, бүх зүйл миний төлөө үйлчилэх ёстой гэдэгт гүнээ итгэж, бүгд намайг сонсох ёстой хэмээн мэгдэж мөн миний хийж байгаа бүхэн бүрэн дүүрэн зөв гэж бодох болсон маань өөрөө өөрөөсөө айхад хүргэж байна. Намайг айдасд нөмрүүлж байгаа энэ шалтгааныг буруу гэж бодохгүй байсан бол дээр байсан юм. Өмнө нь энэ зарчимаар л амьдарч ирсэн шүү дээ. Гэхдээ яагаад үүнийг буруу гэж бодоод шаналаад байгаагаа ч ойлгохгүй юм ... Магадгүй өөрийнхөөрөө загнаснаас болоод алдаа гардагийг мэдэж эхэлсэн маань, өөрийнхөө төлөө бусдыг “амьдруулах” гэхээр тэд харц буруулах болсонд, бүрэн дүүрэн зөв гэж бодон хийж байсан бүхэн маань буруу болж байгаа болохоор би айж эхэлсэн юм болов уу.
Гэхдээ би энэ айдсыг даваад гарчихвал хийсэн болгон, бодсон бүхэн маань мууг даллан дуусан ч бүгдийн өмнө хариуцлагаа үүрч чаднаааа.

Гэгэлзүүр

Сүүлийн хэдэн хоног зүүд минь барих үзүүргүй, хөөх учиггүй, тухайлах эзэнгүй, тунгаах үйлгүй болчихжээ .... зүүдэндээ хүртэл уймраад л .... Уг нь цэл залуугаараа л юм.

Сүүлийн хэдэн хоног нэг л мэдэхэд хаашаа ч минь гараад гүйчихээр сэдэл төрөөд, гэсэн хэрнээ хаашаа гүйхээ мэдэхгүй замгүй, хазааргүй уралдааны морь шиг сэтгэл тонгочиод болохоон байчихжээ. ....

Сүүлийн хэдэн хоног алсыг харж, холхон хайраагаад бэлчээрээс гарчих бядгүй, хүлээлтэнд хүлэгдээд, тоосондоо дарагдсан гадсанд зүүгдээстэй аргамж болчихжээ.

Яаалтай билэээ ....

Зүгээр л ....

Зүгээр л нэээх гоё хөгжим сонсоод л .... зүгээр л нээх гоё юм мөрөөдөөд ... зүгээр л нээх гоё гадуур хаашаа ч хамаагүй хайрлаж болох хүнтэйгээ алхаад л ... зүгээр л нээх гоё гараа аймаар том алдалж байгаад суниагаад л ... зүгээр л нээх гоё амаа том ангааж байгаад эвшээгээд л .... энэ нэг биед эвгүй дүрэмт хувцасыг тайлж байгаад зүгээр л нэээх сайхан биенд чөлөөтэй биен тамирын хувцас өмсөж байгаад диксонд орж байгаад шар усаа хуртал, толгойгоо салж унатал хаялаад бүжиглээд л ..... бүжиглэхэд өндөр өсгийтэй гутал бас тэр нуруу энэ тэр гаргасан хувцас шиг ядаргаа байхгүй ээ ... зүгээр л ..... хэнд ч таалагдмааргүй өөрийнхөөрөөө баймаар байна .... орилдог ч юм билүү ... үргэсэн нь надад тохирох хүн лав биш ч гэх шиг .....

Ганцаардал

“Ганцаардахад гадаад нөхцөл нөлөөтэй ч ганцаардах зовлонгийн хамгийн гол шалтгаан нь хэн нэгэнтэй хамт байхгүй бол аз жаргалтай байж чадахгүй гэсэн алдаатай бодол юм.” Гэлэн Лам Түвдэн Жамц

Би ганцаардлаас маш их айдаг. Хэн нэгэн намайг үгүйлэхгүй болов уу гэдгээс, хэн нэгэнд би хэрэггүй болтлоо орхигдох болов уу гэдгээс айдаг байлаа. Харамсалтай нь маш ихээр эмээдэг айдасдаа байнга эзлэгдчихээд зовож шаналах нь олонтой. Одоо бол маш ихээр ганцаардаж байгаагаа мэдэрч байна. Яагаад би ганцаардлаас айдаг вэ гэхээр ганцаардал миний зорилгыг үгүй хийж, өөрөөсөө ахин ахин би хэн вэ гэдэг асуултыг тавихад хүргэж бүгдийг шинээр эхлээд, бүхнийг хаяад явчихмаар хорон муу бүхэнд автуулдаг юм. Гэтэл би яг одоо ганцаардаж байна. Гэрт минь зөндөө олон хүн байв ч яг ах шиг минь намайг зүгээр л сонсоод, зүгээр л зөвлөгөө өгдөг нь алга.
Ганцаардал гэх энэ айдсыг би намар намарт ихээр мэдэрдэг. Намар ээж минь намайг ганцааранг минь үлдээсэн, намар ах минь тив алгасан ниссэн, намар би хайртай залуугаасаа салаад явсан. Бас л намар. Тийм болохоор намрын сэрүүн орохтой үгүйтэй энэ ганцаардал надад бас л нэг хагацал тээгээд ирэх бий гэсэн айдастай би ганцаарддаг юм шиг. Өөрийн эрхгүй.
Би яг одоо ганцаардаж байна. ажил дээр олон хүн байвч “сайн уу” гэх мэндчилгээнээс цаашгүй бүгд хувь хувийнхаа ажлаа хийж, хувь хувийнхаа найзуудтай уулздаг болохоор би ганцаардаж байна.
Цор ганцаараа арал дээр үлдэх нь ганцаардал мөн үү. Үгүй юм шигээ. Эргэн тойронд олон хүн тойрон хүрээлж байвч намайг сонсох чихгүй, намайг хайрлах сэтгэлгүй, надад хэлэх үггүй тэдгээр хүмүүс дотор ганцаардал байдаг юм шиг. Магадгүй хүмүүс дотор байгаа болохоор л би ганцаардаж байгаагаа мэдэрч байгаа юм болов уу. Гэхдээ тэд яг л ..... хэлгүй, дүлий, нүдгүй хүмүүс бас инээдэггүй.
Хоолой мэдэн орилсон ч хүмүүс намайг сонсохгүй болохоор би ганцаардаж байна уу. Би хэн нэгэнд сонсогдохоор орилсон билүү. Асуулт .....
Хүмүүс намайг анзаарахгүй бас хайрлахгүй байгаа болохоор би ганцаардаж байгаа юм уу. Тэгвэл би хэн нэгэнд анзаарагдахаар, хайрлуулахаар ямар нэгэн зүйл хийсэн гэж үү. Бас л асуулт .....
Хүмүүс намайг харахгүй байгаа болохоор би ганцаардаж байгаа юм болов уу. Ахиад л асуулт ....
Тэгвэл намайг ганцаардлаас авардаг ээж минь, ах минь, хайртай хүнд минь ямар онцгой шинж байваа. Тэдэнд минь ганцаардлын эсрэг эм байсан юм уу. үгүй ээ тэдэнд би байсан юм БҮХЛЭЭРЭЭ. Би тэднийг хайрладаг байсан болохоор тэд намайг хайрлаж би тэдэндээ нээлттэй байсан болохоор тэд надад нээлттэй байж намайг яавал уурладагийг, намайг яавал гомддогийг мэддэг байсан болохоор тэд намайг ганцаардуулдаггүй байж. Тэгэхээр би өөрөө ганцаардал ..... гэхдээ л намайг ганцаардлаас аварч чаддаг тэр хүмүүст нэг л нийтлэг шинж байсан юм ........