Бавуугийн Лхагвасүрэн - Үнэн хүн

Санаа алдахад эхийн сүү тагнайд амтагдаж
Салхины үзүүр залгихад агь хоолойд аргасан
Боржигоны бор тал минь
Тэргэл саран туулж баралгүй хээр хонодог
Тэнгэрийн хэвтэр буурал тал минь
Таанын цагаан толгойгоос өөр
Тайтгаруулах цэцэггүй нүцгэн тал минь
Нандин эрхэмсэг эгэл боргилын туйл
Нар хур царайчилсан газрын саальтай хормой минь

11-р сарын 06-ны өдөр миний дотны найз, “Сайхан бүсгүй” бичлэгийн эзэн Янжка маань Бавуугийн Лхагвасүрэн гуайн уулзалт ярилцлаганд хамт явахыг урилаа. Мэдээж энэ санал миний хувьд татгалзаж боломгүй сайхан боломж байсан юм. Энэ дашрамд, найздаа эгэл агаад үнэн хүний үгийг сонсох боломж олгосонд баярлалаа гэж хэлмээр байна Сэтгэлийн гүнээс.

Монголын утга, уран зохиолоос миний хүндэтгэн хайрлаж явдаг хүн бол яах аргагүй Бавуугийн Лхагвасүрэн гуай юм. Би тэр хүнийг яруу найрагч гэхээс илүүтэйгээр хувь хүн талаас нь их хүндэлдэг гэхүү дээ.
Би, арван жилийн жаалхан охин байхдаа “Боржигоны Бор Тал” шүлгээс нь Лхагвасүрэн гуайтай ичнээ танил болсон юм. Гэхдээ таван жилийн өмнө сонинд өгсөн нэг ярилцлаганаас энэ хүнийг хүндлэх сэтгэл өөрийн эрхгүй төрж билээ. Тэрхүү ярилцлаганд, Бавуугийн Лхагвасүрэн гуай өөрийн туулж өнгөрүүлсэн амьдралыг нэг нэгэнгүй ярьж “Амьдрал намайг сургасан юм шүү дээ” гэж хэлсэн тэр үг одоо хүртэл зүрхэнд минь хадаатай яваа. Яагаад ч юм тэр ярилцлага Лхагвасүрэн гуай бид хоёрт ижилхэн гэмээр олон зүйл байх шиг санагдсан юм. Нэг үгээр, бид хоёр “зовлон” гэдгийг магадгүй “жаргал” болгон харж тээршээдгүйгээрээ ижилхэн байж ч болох талтай. Мөн түүнчлэн амьдралын их аянд Лхагвасүрэн гуай зөвхөн өөрийгөө хүмүүжүүлээд зогсохгүй олон хүнийг хүмүүжүүлж ухаажуулж, амьдралыг хайрладаг болоход нь сургасан гэж бодохоор өөрийн эрхгүй даган дууриамаар сэтгэгдэл төрсөн юм.
Лхагвасүрэн гуайн “Зовлон жаргалаас илүү амттай” гэсэн үг надад маш их таалагдсан гэх үү дээ. Өнөөдрийг хүртэл “аавын энтэй” ухаалаг үгийг нь хаана нэгтэйгээс сонсох, эсвэл уншчих санаатай сонингийн хуудас эргүүлдэж, зурагтаны суваг сольж байдаг болсоноо нуугаад юу гэхэв.
Хамгийн сүүлд буюу 7н хоног өмнө Монголын Үндэсний Телевизээр гарч байсан “Монгол бичгийн араас маань унших уу эс унших уу” гэдэг хөндүүр сэдвийг ярилцан, Бавуугийн Лхагвасүрэн, Америкжсан соёлтой хөрөнгөжиж яваа бэлчинтэй Глобал Удирдагчийн залууг бүлтэгнүүлж байхыг нь нэг үзээд бах минь ханаж билээ. Магадгүй та, Глобалын залууг гоочилсон үг унагасан намайг өөдөө өгсөн яваа нэгнээ уруу дарж байгаа аргагүй л тамын тогооны монгол юм даа гэж бодож байх бий. Би тэр хүний цаг үеээ овжин харсан занд нь бус, бусдын хүсэл сонирхолыг дэгээдэн бэлжиж байгаа хөрөнгөнд ч бус харин ганцхан “Монголыг Америкаар солих, Монголыг Америктай жишэх” гэдэг үзэл бодолд нь эгдүйцдэг юм. Би Англи хэлийг сурж яваа. Өнөөдөр энэ хэлээр гэдсээ тэжээж ч яваа. Гэхдээ, би Англиар “ярьдаг” Монгол биш, Англи хэлээр хоолоо олж иддэг Монгол байх болно.
Эгэл агаад үнэн хүний ухаарал хайрласан үг бүрийг би тосож аван тэмдэглэж суусан бөгөөд ЭХ ОРОН, ЭХ БИЧИГ, УЛАМЖЛАЛ СОЁЛ, ХҮН байхын утга учрыг тайлбарлаж миний үеийн залуучуудад хэрэгтэй үнэ цэнэтэй зүйл ярьж байсан болохоор би тэр болгоныг ганцаараа амтлахыг хүсээгүйдээ, Лхагвасүрэн гуайн оюуны тольтноос ундарсан үг бүрээр цуврал бичлэг хийхээр шийдлээ. Та бүхэнд хэрэгтэй байж, ухаанд чинь бурам нэмж, оюунд тань мэлмий тольдоож, хүн байхын учир утгыг ойлгуулна гэж найдаж байна.