Миний анхны сэтгүүл зүйн бүтээл

Миний бурхан МИНИЙ ТООНОТ –ын нүүр царай болсын

Амьсгал бүрээ мэдэрч, хором бүрээ үнэлж амьдрах сайхан биш гэж үү.
Сэтгэл минь дэнсэлж донсолохдоо амархан, гуниж гутрах нь энүүхэнд авч эргэн сэргэж, өөдрөг тийшээ хөлбөрөх нь түүнээс илүү амархан билээ.
Ажил бүтэхгүй, явахгүй болохоор уур минь хүрэх ч нэгэнт эхлүүлсэн ажлын цэгийг тавьж, зөөлөн шинэхэн бяслагны шар шүүсийг шахах нь ямар кайфтай гээч.

Дипломан дээр сэтгүүлч гэж бичүүлсний хэргийг гаргаж сэтгүүл зүйн анхны бүтээлээ эх барьж авлаа.
Сэтгүүлдээ би сэтгүүл зүйн бичлэг оруулахаас гадна мэдээж арай нэг хийж зуршсан орчуулга хийх давуу талаа ашиглан “ажиллаа”.
Сэтгүүл маань интернет бүр тодруулбал блог ертөнцөөс төрж бодитоор мэндэллээ гээд хэлчихэд нээх буруудахгүй болов уу.
Арсун ахынхаа “цүнхэнд багтдаг” монгол гэрийг сэтгүүлийнхээ хуудсанд багтааж, Номинчимэд ахынхаа тусгаар тогтнолын бахархалыг үг үсэг бүртэй нь аравнаалж, зүрхэнд минь, бодолд минь уяатай явдаг Монгол хүний бахархал, үнэ цэнэ, би Монгол хүн болж төрсөнийхөө хувь зохиолыг илтгэх бичлэгүүдийг түлхүү оруулан шингээхийг эрхэмд үзэн мөрөөдлийнхөө эхлэлийг энэ сэтгүүлээр тавьж чадлаа гэж хэлэхдээ таатай байна.

Эх барьж авсан бүтээл маань “Зөвлөх зөгий” нэртэй. Хачин жигтэй нэр байна уу.
Жигтэй нэрлэгдсэн сэтгүүлийн маань эхний хуудсыг л эргүүлэн тойруулаад хараарай. Эхний өгүүлбэр нь л таныг хөтлөөд нэг мэдэхэд арын хуудсанд аваачсан байх бий. /ТОМРОВ ХЭХЭ/ Энэ зурагны өнгө жаахан сонин байгаад байна энэ линк дээр дарж гоё өнгийг харна уу

Сэтгүүлд минь багтсан мэдээлэл бүрийг үнэ цэнэтэй, хүнд хэрэгтэй, хийж хэрэгжүүлж болохоор ядаж л мэдээлэл нь архив болон үлдэж мөнхүү оюунд тань бодрол хөврүүлэхээр байгаасай гэж бодож ажилласан юм шүү.
Бодрол хөврүүлж, мэдээлэл өгөх сэтгүүлийн минь дизайн үнэхээрийн гайхалтай, аргагүй л эмэгтэй хүний торгон мэдрэмж, өнгө будгийн гайхашигт хослол цогцлон бүрдсэн гээд хэлчихэе. Аргагүй дээ Юнителийн урдаа барьдаг ганц том дизайнер хийсэн юм чинь ГЭЭД Л АХИАД НЭГ ТОМРОНОО.

Сэтгүүл зүйн багш маань агуулга, хэлбэрийн нэгдэл гэж их ярьдаг байж билээ.
Агуулга, хэлбэрийн нэгдэл. Сэтгүүл уншихад урамтай сайхан, харахад гэгээтэй дулаан сэтгэл татам байх хэрэгтэй. Энэ л утгаараа харц хөтлөх дизайныг Юнителийн дизайнер тун сайн шийдэж чадсан юм.
Зөндөө магтаад байна уу ХЭХЭ. Залуу хүмүүст магтаал бурам шиг хэрэгтэй биш гэж үү.
ЭНЭ ЗАВШААНЫГ АШИГЛААД гэдэг шиг Бэлэн Сэнгэ нэрээр Блог ертөнцөд алдаршсан Айдоо эгчдээ дэмжиж туслаж, урам өгч бурмаар тэжээж байсанд баярлалаа гэж хэлмээр байна. Оогийноо давруу юм болохоор Адьяа эгчээс салахгүй наалдан ПАД.
Мөн бас 25-р суваг телевизийн хөтлөгч, найз, хөөрхөн Номиндоо сэтгүүлд минь өнгө нэмж зургаа авахуулахыг зөвшөөрсөнд баярлалаа, зургийг тасархай авсан Идодоо, сэтгүүлийн менежер басхүү жаахнаараа авч цангаргатай сайн захирал Ууганаадаа бүгдэд нь баярлалаа.
Баг маань сэтгэл нийлсэн залуусаас бүрдсэн учраас ажлын чөлөө заваараа сэтгүүл дээрээ үүр цайтал сууж байхдаа унтах нойрныхоо хойно урдаас харамсан хорогдоод байх юмгүй байлаа шүү ГЭЖ.
Сэтгүүлийнхээ дээжээс Арсун ахдаа, Номинчимэд ахдаа бэлэглэнээээ. Арсун, Немо миний хүүхдүүд “борооны охиноосоо” бэлгээн ирж аваарай.

Өө нээрээ мартах нь!!!!!!!! Оогийноо би бээр 4 хэсгээс бүрдэх сэтгүүлийнхээ МИНИЙ ТООНОТ хэсэгтээ хамгаас их ач холбогдол өгч ажилласан. Энэ хэсгийг та анхааралтай уншиж хариултаа өгөөрэй. Урьд хожид хаана ч гарч байгаагүй ХОВРЫН мэдээлэл байгаа шүү. /БАС Л ТОМРОЛТ ХЭХЭ/ Дээр байгаа миний бурхан МИНИЙ ТООНОТЫН нүүр царай болж зургаа авахуулсан юм. За Зараа ахад загнуулсааааан. Энд тэнд зургийг нь тавилаа ингээд... Би уг нь Зараа ахын үгийг тун сайн дагаж, аль болох зургийг нь тавихаас түтгэлзэж байсан юм. Энэ удаад тэвчсэнгүй шүү.

За ингээд Оогийноогийнхоо сэтгүүлийг уншаад сэтгэгдэлээ үлдээгээрй БЛОГ АНД НАРАА.
Зөвлөх Зөгий нэртэй сэтгүүлийг худалдан аваарай залуусаа. Бие биеэ дэмжийлдээ ТИЙМЭЭ.

Миний барьсан түүхий талх амттай

Сүүлийн 2 сар аньсага, сормуусыг нийлүүлэх завгүй ажиллаж байна.
Бүр байтлай гэрт нь Оогийноо гэдэг хүн амьдардаг гэдгийг ч манайхан мартахад хүрч, би гэдэг хэнбугай гэртээ шөнө дөлөөр орж хальт нүдний хор гаргаад, үүр шөнийн заагаар гарч оддог болоод удлаа.
Нэг ажлын завсараар бас нэгэн ажлыг амжуулах гэж хүний хэлсэн цагт олзлогдож, зав гаргаж ажлаа хувиарлана гэдэг бас л хялбар залгидаг хоол, хөнгөн хийдэг зүйл биш бололтой.
Заа яахав ажил юм, эхлүүлснийг нэгэнт дуусгах ёстой гэж гүрийсээр л ....
Бүр байтлай амьдралынхаа алтан боломжийг хүртэл хойш тавин ажилласаар л ....
Завгүй байх сайхан. Завгүй байсны эцэст үр дүнг л үзэх хамгийн чухал. Үр дүн гарч байвал тэр нь сайн, муу байх нь тийм ч чухал биш мэт.
Өмнө нь ингэж ажиллахгүй биш, ажиллаж байлаа. Ажлын үр дүнд сайн, муу ч хөөрхий ном гарч, тэр болгоноос олон зүйлийг сурч мэдэн ажилдаа хэрэгжүүлэхийг нь хэрэгжүүлэн явдаг л байлаа. Хамгийн гол нь нойр хоолноос минь хумслан байж гарсан бүтээлээ гар дээрээ барин зогсох, хүмүүст үзүүлэн шүүмжлэл сонсохоос нь сонсож, магтуулах нэгний үгэнд нь “хошигорч” зогсох таатай байдаг юм.

Гурилаа зуураад л, эсгээд л, халуун зуухны өмнө нүүрний арьсаа зумлан байж талх барина. Энэ бүхний эцэст түүхий ч, түлэнхий ч цагаа гаргаж, нүүрээ түлэн хийсэн талх минь гар дээр уур савсуулан гараад ирэх сайхан.
Гэтэл цаг бараад л байдаг, цаг бараад л байдаг, унтах нойр, идэх хоолоо умартан байж чардайгаад л байдаг. Үр дүн гарахгүй удах тусам дотор оргилон байсан эрч хүч, сэтгэлийн хөөрөл унтарсаар л мөхсөөр л байх бололтой.
Надаас үл хамаарах үл ойлгогдох гадны хүчин зүйл түүхий, түлэнхий талх гарахыг хойш татаж, удаашруулсаар л ....
Яагаад ажил удааширч, үр дүн гарахгүй байхын учир шалтгааныг мэдэхгүй, мэдээлэлгүй байх нь улам бүр тамтай юм.
Ингэх тусам гайхна, бас бөхөнө ......
Магадгүй энэ бүгдийн эцэст хариулт нь Оогийноо чи өөрөө нэг гацалттай байна гэж байж болох л юм.