Хуурамч 14 хоног буюу Гэлэнмаа болохуй ...

Сүүлийн хэдэн өдөр, асар их хувьсгалын ажлын хажуугаар амин хувийн бага сага асуудлыг зохицуулах гээд толгойтой үснээс их проблемтай байлаа. Заримдаа найз нарын хэлдэгчилэн энэ жижиг биенд ахадсан их үүрэг хариуцлага, ачаа үүрч явах хэцүү ч юм шиг санагдах юм. Гэхдээ хэцүү бүхний цаана, хамгийн сайхан зүйл хүлээж байдаг гэдэг үнэн байх нь бий.
Мэдээж, энэ хэдэн өдрүүдэд блогноосоо хөндийрөөд шинэчлэл ч хийж амжсангүй. Сүүлийн 14 хоногт болж өнгөрсөн хувийн амьдрал надад давхар давхар сорилтуудыг нэгэн зэрэг илгээсэн. Сэтгэлийн асар их стресс, дарамт шахалт, өөрийн эрхгүй бодолд гунадах сэтгэл санаа - энэ бүгдийг үл ажиран ажлынхаа хэмийг алдахгүй хийж, хуурамч болтугай инээмсэглэл эсгэнэ гэдэг тийм ч амар байсангүй. Мэдээж, миний амин хувийн асуудал, ажилд маань ямар хамаа байхав дээ. Нэг үгээр ажил, амьдрал хоёр заавал ялгаа заагтай байх ёстой гэж боддог. Хувийн амьдралдаа хичнээн бэрх хүнд байлаа ч, ажлынхаа хэмийг алдахгүй хийх гэсэн зарчмыг баримтлахыг хичээдэг. Харин өнгөрсөн долоо хоногт энэ зарчимыг бодит амьдрал дээр хэрэгжүүлэх гэдэг хичнээн бэрх хэцүү болохыг мэдэрсэн. Нэг үгээр, сэтгэл зүрх минь ёолон уйлж байвч, бодол санаа минь хаа холын тэртээ тэнүүчлэн бэдэрч байвч, баяр баясгаланг маань өөрийн эрхгүй уйтгар гуниг дарлаж байвч, ажлаа хэмнэл алдахгүй явуулж, ажлынхаа нөхөдтэй энгийн мэт инээмсэглэн харьцана гэдэг хичнээн бэрх гэдгийг мэдэрлээ.
Гэхдээ одоо хуурамч дүр эсгэхийг шаардсан хуурамч 14 хоног ард үлджээ. Энэ бүгдийн эцэст, бүхнийг эргэн харахад “амьдрал ямар сайхан юм вэ” гэж дуу алдмаар санагдаж байна.
Хуурамч 14 хоног надад сэтгэлийн амар амгалан гээч хичнээн чухал болохыг л ойлгуулсан мэт санагдах юм. Гэхдээ дүр эсгэхгүйгээр ... бодож бодож би гэлэнмаа болохоор шийдсэн. Одоогоор байж болох зөв шийдвэр энэ л юм шиг санагдаад байна. Миний энэ шийдвэрийг надаас өөр хэн ч хүлээн зөвшөөрөхгүй байгаа. Тэр ч байтугай намайг галзуу золиотой гэж дүгнэх хүн ч гарсан. “Чи намайг насаараа гоонь эр яв гээ юу” гэж даажигнах, харамлах, харамсах, тохуурахыг зэрэгцүүлэн хэлэх хүмүүс ч таарсан. Гэхдээ л энэ миний шийдвэр, бас миний амьдрал ...